De Vereniging is ontstaan uit de bevrijdingsfeesten die na 5 mei 1945 door bewoners van o.a. de Kramatweg, Ternatestraat en Soembawastraat werden georganiseerd.Het succes van deze straatspelen voor de jeugd zorgden ervoor dat op 5 juli 1945 de vereniging opgericht werd onder de naam “Reis en Ontspanningsvereniging KINDERVREUGD” De vereniging startte in een schoollokaal van de Niasschool met o.a. een operetteclub, vouwen en knippen voor de kleintjes en natuurlijk een figuurzaagclub. De vereniging groeide al snel uit haar jas en men keek uit naar een groter onderkomen dat uiteindelijk gevonden werd in het gymnastieklokaal van de Anthonie van Diemenschool. Eindelijk kon de vereniging zijn vleugels uit slaan. Zo kwam er een gymnastiekclub, onder leiding van een gediplomeerde leraar, op zondag werd er tweemaal film gedraaid en er kwam een grote wandelclub waarvoor, als er niet gewandeld werd, spelavonden werden georganiseerd. Al snel werden er ook kampweken georganiseerd in de grote vakantie. Soms gingen er wel drie groepen naar verschillende locaties. Op het sinterklaasfeest kregen de kinderen cadeaus die gedurende het jaar door de medewerkers werden gemaakt, er werden zelfs voor de kampploegen en wandelclub uniformen gemaakt, in onze kleuren rood-wit. Doordat in de schoolvakanties geen gebruik van de school kon worden gemaakt ontstond bij het bestuur het idee om een eigen clubgebouw te bouwen. De plek waar het moest komen wist men wel, maar voor dat er toestemming was is er menig avondje vergaderd, ook met de gemeente want de vergunningen kwamen er niet zonder slag of stoot. De architect, de heer H.Knijtijzer, heeft voor zijn werk het ontwerp, de tekeningen en de begeleiding nooit een cent willen hebben. De vereniging blijft hem herinneren als een Grote Vriend van Kindervreugd. Na het houden van allerlei acties, zoals het ophalen van oud papier en het deur aan deur verkopen van papieren bouwsteentjes, is een groot deel van het geld voor de bouw bij elkaar gebracht. Ook was er subsidie van bureau Jeugdzorg, provinciale Staten en het Prins Bernardfonds. Eindelijk kon de bouw beginnen, de medewerkers kwamen na hun werk naar de bouwplaats en aten vaak daar het door de vrouw gebrachte eten en werkten door tot het donker. Er zijn nog een paar mensen van het eerste uur. Het past misschien niet om namen te noemen want er waren veel vrijwilligers die hard gewerkt hebben aan ons nog steeds mooi gebouw. Graag maken we toch een uitzondering voor de heer Roest en de toenmalige voorzitter de heer Goldstein. Het leuke is dat van de bouwers van toen er nog steeds één is die nog regelmatig de hamer hanteert als er wat op te knappen is in het gebouw. Op 30 april 1960 is de eerste steen gelegd door mevr. J.L.Knijtijzer-de Jongh en later dat jaar is het gebouw geopend door mevr. van Hall, de vrouw van de toenmalige burgemeester. Een aantal jaren later is de kleine zaal, een bestuurskamer (die inmiddels is verbouwd tot keuken) en de entree aangebouwd. In dit nieuwe gebouw was ruimte voor nog meer activiteiten zo kwam er een bootjesclub, een vliegtuigmodellenclub, handwerkclub, judoclub, creativiteitsclub en de barbyclub. Er waren ook diverse feesten en dansavonden met live muziek. Zo traden o.a. Rob de Nijs en Joop van de Ende regelmatig op in het gebouw. Ook de ANBO afd.13 vond bij ons onderdak zodat het gebouw zowel overdag als avonds zeven dagen in gebruik was en nog steeds is. Natuurlijk is er het nodige gebeurd in die zestig jaar die achter ons ligt daar waar de clubs eerst alleen voor de jeugd waren wordt er nu ook veel voor de volwassen buurtbewoners gedaan. Het gebouw is al diverse malen aangepast aan de eisen van de tijd. Zo is er in 1984 een bar gebouwd in de kleine zaal, is in 1985 en 1995 de grote zaal grondig gerenoveerd en werden alle kozijnen vervangen, de bestuurskamer en toiletten geheel vernieuwd en werd de binnen en buitenkant van een nieuw kleurtje voorzien. Het aanbod van de clubs is natuurlijk ook veranderd maar nog steeds word al het werk gedaan door vrijwilligers. Dat Kindervreugd nog steeds bestaat is te danken aan al die mensen die zich door de jaren heen belangeloos hebben in gezet. Het is dan ook onze plicht om als dank aan al die honderden vrijwilligers er voor te zorgen dat het gebouw en de vereniging nog lang blijven voort bestaan.

MET ELKAAR, VOOR ELKAAR

DIT meer dan 70 jaar